Kunst om de strijd tegen apartheid in Zuid-Afrika en racisme in Nederland kenbaar te maken. Dat is wat twee kunstenaars voor ogen hadden toen zij gistermiddag een muur beschilderden van het kantoor van de vanuit Nederland opererende vrijheidsbeweging BOA (Boycot Outspan Actie) aan de Oude Vest 79 in Leiden.

Kunstenaars Jacob Kanbier en Justus Donker binden door de muurschildering de strijd aan tegen de apartheid en het racisme. De vrijheidsbeweging hoopt door middel van de muurschildering meer mensen attent te maken op de strijd van de zwarte bevolking in Zuid-Afrika. De muur is beschilderd in de kleuren van de vrijheidsbeweging BOA: zwart, dat staat voor de zwarte bevolking in Zuid-Afrika, groen dat de vruchtbaarheid van het land vertegenwoordigt en geel dat staat voor de rijkdom van het land. In deze kleuren wordt een Afrikaans landschap weergegeven met daarboven een witte -en een zwarte hand die naar elkaar reiken. Daarboven vliegt een vredesduif. Op de muur is ook een mens geschilderd die de wereldbol op zijn schouders draagt waarop duidelijk Afrika te zien is.

Bron: Leidse Courant

De Van der Werfstraat, in architectonisch en stedebouwkundig opzicht niet zo interessant dat de straat als verplicht nummer in een stadswandeling dient te worden opgenomen, is sedert kort een bezoekje waard. Halverwege worden passanten getrakteerd op moderne kunst in de vorm van een muurschildering op het pand nummer 26. De in overwegend blauwe en groene tinten uitgevoerde schildering stelt zes geketende vrouwenfiguren voor.

Achter de muurschildering blijkt de ook buiten Leiden bekende schilder / dichter Jacob Kanbier schuil te gaan. Het huis is van een in Leiden al even bekende kledingverkoper, vertelt Gerard de Bruyn, de man die Kanbier ter behartiging van zijn zakelijke belangen heeft aangetrokken. Kanbier kreeg de opdracht de gevel van een schildering te voorzien. “Geen blote tieten en lichte kleuren”, waren de beperkingen die hij kreeg opgelegd. Het resultaat: “Onwijs mooi”, vat Kanbier de reacties van mensen op zijn werk samen. “Niet dat ik met van reactie iets aantrek, hoor”.

Het is duidelijk wat Kanbier heeft gemaakt, zes vrouwenfiguren, maar is er sprake van een idee, een boodschap, een titel? “De schildering spreekt voor zich, dacht ik”, antwoordt de kunstenaar, die evenwel toch wat toelichting verschaft. Maar of die voor buitenstaanders veel meer duidelijk maakt: “Het is de interpretatie van een vrije diepe emotie. Het getal zes, vrouwen. Het was de emotie van dat moment”.