Het begin
Jacob Kanbier is geboren in 1949 in Leiden. Zijn vader is een zeer succesvol zakenman met vele eigen bedrijven en hij hoopt dat zijn zoon dit zal overnemen. Jacob heeft echter een heel ander ideaal, namelijk het creëren van kunst wat hij wil achterlaten voor vele volgende generaties. Als hij eind 20 is, zet hij zijn eerste schreden in de schilderkunst. Een paar jaar later gaat hij naar de kunstacademie in Amsterdam, maar het kunstonderwijs in Nederland sprak hem totaal niet aan. Vooral veel “wannabe” kunstenaars die exact deden wat de leraar hen opdroeg. Vandaar dat hij de technieken zichzelf heeft aangeleerd en dus grotendeels autodidact is.
Zijn doorbraak
Kanbier heeft zich in de beginjaren vooral laten inspireren door Willem de Kooning en Jean-Michel Basquiat. Geinspireerd door deze kunstenaars geeft hij aan dat zijn voorliefde uit gaat naar ruig werk dat hij met handen en penseel creëert, in een explosief creatief proces.
In navolging op beroemde schilders uit de Nederlandse historie, schildert Kanbier als een van de laatste Nederlandse kunstenaars voornamelijk op groot formaat. Soms zelfs op extreem groot formaat, wat hij zelf benoemt als monumentaal werk. Hij laat zich ook graag aan het publiek zien met vele zogenoemde “live action paintings”. Hij valt steeds meer op en dat resulteert in 1987 in een “action painting show” bij de Boulevard of Broken Dreams in Amsterdam, samen met Herman Brood, Jules Deelder en Simon Vinkenoog. Jules Deelder houdt monologen en Kanbier schildert daarover op het podium. In hetzelfde jaar heeft Kanbier zijn eerste solo expositie in Museum de Lakenhal in zijn geboortestad Leiden.